Blikvangers.

We lopen, fietsen allemaal graag in de natuur. Lekker genieten van alle facetten die de natuur ons bied in elk seizoen. Het buitenzijn doet ons goed en we hebben het nodig. Graag nemen we dan vaak wat lekkers mee voor onderweg. Op zich nik mee, maar neem het afval hiervan mee naar huis. Dat hoort nu eenmaal niet in de natuur.

Wist jij bijvoorbeeld dat een simpel papieren zakdoekje of velletje toiletrol wat achterblijft, er een maand over doet om volledig is verteerd. Een bananenschil duurt het tot zes maanden het rottingsproces. Sinasappelen en peuken kan je tot twee jaar nog terugvinden. Zo kan ik er nog wel een paar noemen. Chips zakken vijfenzeventig jaar, blikjes van aluminium tweehonderd jaar, Plastic petflesjes vijfhonderd jaar en de laatste laten dan ook nog sporen van chemie achter.

Eigenlijk is dit best wel schrikken he, terwijl recyclen zoveel makkelijker is, dan het afval achter te laten in het bos.

Zomaar even een greep over spullen die we regelmatig mee nemen de natuur in.

Als het afval rondzwerft, kan het overal naar toe waaien. Denk je nou echt dat de boeren er blij mee zijn, dat ze eerst de rotzooi van een ander moeten opruimen, voordat ze het lange gras kunnen maaien. Dit doen ze puur uit eigenbelang. Dure machines van duizenden euro’s kunnen zwaar beschadigd raken. Blik bijvoorbeeld, wordt versnipperd door de messen bij het gras maaien. Als deze versnipperd tussen het hooi of kuilgras zitten, komt dat bij de koe terecht. Krijgt die het binnen, dan kunnen deze scherpe randen inwendige bloedingen veroorzaken of scheuringen in een van de meerdere magen. Hopelijk wordt dit snel opgemerkt en kan er operatief ingegrepen worden met een daar bijhorende rekening voor de boer zelf. In het ergste geval is het een lijdensweg voor de koe en sterft het een langzame dood. Een schrikbeeld voor elke boer.

Dat zouden we niet moeten willen met zijn allen. De boer heeft al een grote bijdrage in de natuur en de verzorging daarvan, dus waarom niet een handje helpen.

Als we allemaal ons afval in vervolg meenemen, zou dat de natuur enorm helpen en kunnen onze kinderen en kleinkinderen er ook nog van genieten. Kleine moeite, groot plezier. Dat wil iedereen toch.

Of schuilt er misschien wel een kunstenaar in jou. Kunstwerken gemaakt van afvalmateriaal. Vroeger was dat de normaalste zaak van de wereld om dingen te hergebruiken, dus waarom niet opnieuw ingevoerd. Of ben je misschien een fotograaf, die foto’s maakt van stillevens. Foto’s kunnen vele dingen duidelijk maken. Wie weet kan je er dan een expositie van maken en deze tentoonstellen.

Denk er maar eens over na.