Zo stil in huis
begin van een nieuw jaar
we hadden onze toekomstplannen al klaar
een missie, nog een keer weg
de bermbom aan de rechterkant was je pech
het bericht werd mij persoonlijk gebracht
een militair afscheid volgde vol ontzag
vele gezichten en troostende woorden trachten
de pijn en het verlies te verzachten
wat je nog niet wist, toen je ons verliet
er zat nog onverwachts wat moois in het verschiet
na negen maand is onze zoon geboren
en laat nu al flink van zich horen
het eerste Sinterklaasfeest ik voel me alleen
kerst, oud en nieuw volgen hierop meteen
het is zonder jou zo stil in huis
maar gelaten draag ik mijn kruis
weet niet wat ons de toekomst brengen zal
onze zoon trekt me in ieder geval uit een dal
ooit zal hij zijn eigen pad gaan
het zal een leven worden met een lach en een traan
©2015 Martin Wichink.
Klik hier om naar boven te gaan.
Reactie plaatsen
Reacties