Even helpen.

Verdorie! Die verwensing vang ik op met mijn oren. Kijk naar de richting waar het geluid vandaan komt en zie een oude dame haar boodschappentrolley met moeite rechtop vast houden, terwijl er een wiel is afgelopen. Het netje met mandarijnen en een bloemkool rollen over de grond.

Heb zelf net na een klus bij onze dochter nog oud papier naar de container van de fanfare gebracht en wil net in de auto stappen om naar huis te gaan. Stap nu op haar af en vraag: “Lukt het mevrouw of kan ik u een handje helpen.” Mijn vriendelijk gezicht met een glimlach erbij doen de rest. Samen doen we de boodschappen weer in haar tas en pak het weggerolde wiel. Hoffelijk als een heer zet ik de boodschappen in mijn auto en laat de vrouw instappen, nadat ik voor haar de deur heb geopend. Samen rijden we naar haar adres en brengen de boodschappen naar binnen toe. Pak daarna meteen even mijn gereedschapskoffer. Ondertussen heeft de oude vrouw haar boodschappen al uit de tas gehaald en is bezig met het inruimen in de keukenkastjes. Ondertussen maak ik de as schoon, waar het wiel weer op moet en doe er een beetje kogellager vet op. Schuif het wiel er weer op en doe er een nieuwe spie in. Het wiel loopt weer als nooit tevoren. Zie ook dat de andere kant in bijna dezelfde staat is en maak deze ook op dezelfde manier klaar.

Ondertussen heeft de oude vrouw al een kopje thee gezet, met een plak ontbijtkoek erbij. Samen zitten we even te kletsen over de gebeurtenis van vandaag.

“Ik ben blij dat u mij even wilde helpen. Wist anders niet hoe ik thuis had moeten komen.”

“Kleine moeite hoor. Was er nu toch en hoef er niet zo ver voor om te rijden.”

“Ben blij dan mijn boodschappenkarretje weer klaar is. Wat krijgt u voor de onkosten?”

“Helemaal niks hoor. Spulletjes om te klussen sprokkel ik zelf ook bij elkaar.”

Had natuurlijk al gezien dat zij het moet hebben van een klein pensioen, maar daarnaast zit ik zo niet in elkaar.

Als ik afscheid wil nemen, is het nog steeds koud. De verwarming heeft kuren. Als ik voor haar ook nog even het water bij vul, zodat ze niet meer in de kou zit, krijg ik spontaan een dikke kus op mijn wang. Daar word ik pas warm van.    

©2018 Martin Wichink.