“Wat ruik ik toch?”, vraagt Martha Verhagen aan zijn buurman Arnold Vermeulen. Ze zijn in het bejaardentehuis IJsselzicht naar de gemeenschapsruimte geweest, om daar gezamenlijk samen koffie te drinken. Dit gebeurd daar elke woensdagmorgen met alle ouderen die er wonen. Na een gezellige morgen zijn ze dan ook beide samen terug gelopen en staan nog even na te kletsen bij de deur van Arnold’s kamer. Deze heeft net de deur van slot gedraaid en de deur iets geopend. Het is de aroma die uit de kamer komt, die tot deze vraag leid.

“Soep van de liefde.” 

“Soep van de liefde?” Onderzoekend kijkt Martha, Arnold aan. Deze begrijpt dan ook snel waar bij haar de schoen wringt.

“Dit heeft niks met brommers of rollators kijken te maken.” Antwoordde hij dan ook lachend. Eens per maand gaat hij uit eten in restaurant De Liefde en eens per week haalde hij daar de heerlijk gevulde groentesoep, is zijn uitleg. Als ze wil kan ze soep, met een broodje erbij mee eten. De geurende aroma overtuigd haar en gaat mee naar binnen. Daar kletsen ze verder.

Dan hoort Arnold over haar verdriet. Terwijl zij herstellende is van een dubbele heupoperatie, is ze tijdens de verhuizing hier naar toe, het adres verloren van haar enige zoon. Deze woont in Australië en die is daar ook net verhuisd. Ze is radeloos over wat ze nu kan doen, want er is geen telefoonnummer of adres meer. Arnold vraagt naar de namen en denkt aan zijn oude buurjongen. Die is handig met computers en samen kunnen ze vast wel eens kijken wat mogelijk is.

Die avond zitten ze al op Facebook te zoeken. Op namen die ze daar kunnen vinden. Ze vragen in het Engels of ze hun oma’s naam kennen en of ze hierop willen reageren. Door het tijdsverschil van tien uur eerder, zal het antwoord op zich laten wachten. De volgende dag is er al goed nieuws. Gegevens worden uitgewisseld en er kan nu gemaild worden.

Arnold zorgt voor een extra laptop er bij, met daarop Facebook, Skype en mail. Zo is Martha straks ook voorzien en kan ze online communiceren met haar kind en kleinkinderen. Ook verneemt hij, dat ze elkaar al zeven jaar niet hebben gezien.

Na deze verhuizing zal het nog wel even duren, al hebben ze deze kerst vrij.  Arnold zorgt voor hen allen, dat ze een ticket krijgen en dat ze veertien dagen in het hotel kunnen overnachten.

Arnold moest van zijn boekhouder toch al interen op zijn vermogen, welk hij opgebouwd heeft als oud-directeur.  Ook regelt hij tot slot een kerstdiner bij restaurant De Liefde.

Nu alles geregeld is, belt Arnold bij Martha aan. Blij verrast is deze met de laptop en al snel weet ze de icoontjes te gebruiken. Net als ze op Skype kijkt, komt de kleindochter hier voorbij. Met ingebouwde camera en boxen, kunnen ze elkaar zien en horen. Nu verneemt Martha alle plannen en kunnen ze weer een kerstmis vieren als weleer. Met een nieuw gastheer er bij.

 ©2014 Martin Wichink

Klik hier om naar boven te gaan.