“Meneer Harmsen, aan u het woord als laatste spreker.”
“Dank voorzitter, maar u mag net als iedereen hier mij Arie noemen. Kijk waar het om draait is, dat de enige supermarkt gaat sluiten. Er is geen opvolging. Dat is mij na alle verhalen hier als nieuwkomer in deze gemeenschap wel duidelijk geworden. Het is jammer, maar er liggen ook nieuwe kansen.” Arie laat even zijn blik over de groep voor hem ronddwalen, voor hij verder spreekt.
“Uit de omgeving waar ik vandaan kwam, kende men als kleine gemeenschap ook dit probleem. Daar is ook getreurd, maar men heeft wel de handen in een geslagen voor verandering. Dat kunnen hier ook doen. Het systeem is zowel eenvoudig als efficiënt te noemen. Zal in het kort even uitleggen wat dit inhoudt.” Nog geen reactie vanuit de zaal, zorgt bij Arie voor een lichte spanning. Een rode blos verschijnt nu op zijn wangen, maar hij gaat door.
“Ken natuurlijk de gehele gemeenschap nog niet persoonlijk, maar ga er van uit dat men als boeren en telers hier in de omgeving hun producten voor een eerlijke prijs aan de dorpsgenoten willen leveren.”
Via een coöperatie is dit gemakkelijk op te zetten, met een eigen website daaraan gekoppeld. Met de deelnemende boeren en telers die willen leveren, krijgen de bestelling eenmaal per week doorgestuurd. Op zaterdag komt er een van de leden de spullen ophalen. Alle leden dienen dit een keer te doen, ineens in de zoveel tijd. Hoe meer leden, hoe meer tijd dat hiertussen zit. Natuurlijk komt er hier serieuze papieren rompslomp bij kijken, maar neem aan dat hier in deze gemeenschap ook wel mensen voor te vinden zullen zijn, net als het maken van een website.” Arie ziet voor hem enige beroering van ja knikkers. Dat doet hem goed en zet het laatste stuk in van zijn betoog.
“Daar ik in deze gemeenschap aardig centraal lig, wil ik mijn oude varkensschuur hiervoor wel beschikbaar stellen. Deze kan omgetoverd worden tot een kleine gemeenschapsruimte, waar men hun bestelde boodschappen kan ophalen. Hierin zal dan een koeling en vriezer aanwezig zijn. Men kan in deze huiskamer dan ook een praatje kunnen maken onder genot van een kopje koffie of thee. Mijn zonnepanelen zorgen voor voldoende stroom. Hopelijk zijn er nu voldoende mensen te vinden, om dit project van de grond te krijgen. Men kan zich melden bij mij.”
Dan blijft het even stil. Net of de woorden van Arie door de aanwezigen in zich op moet worden genomen. Voorzichtig begint iemand uit de zaal hiervoor te applaudisseren, welk door meerderen al snel wordt overgenomen.
“Orde, orde,” zo probeert de voorzitter met zijn hamer boven het tumult uit te komen. Als even later de rust is teruggekeerd, zijn laatste woorden: “Beste mensen, dit lijkt een goed plan. Vanuit het plaatselijk belang, zullen wij hier samen met Arie eens naar gaan kijken. Dank voor jullie inbreng voor vanavond en wel thuis.”
Een jaar later is de papieren rompslomp rond en draait de coöperatie al enkele weken. De eerste twintig leden hebben zich al spontaan gemeld en mond op mondreclame moet het aantal vanzelf vergroten. De deelnemende boeren en telers zijn blij met een eerlijke prijs voor hun product.
Reactie plaatsen
Reacties