De aanhanger.

Er staat wel eens aanhanger op de gemeenschappelijke parkeerplaats. Alle auto’s, werkbusjes, die hem zouden kunnen trekken, zijn die dag al vertrokken naar diverse bestemmingen. Als je goed na gaat, is dit eigenlijk best wel een beetje zielig. Waarom? Nou dat zal ik je eens vertellen.

Niet eens zo lang geleden, misschien hooguit enkele jaren terug, is de oude aanhanger door velen gebruikt en versleten versleten verklaard, dus is deze afgeschreven. Afgedankt als te klein bevonden, terwijl iedereen deze aanhanger thuis graag gebruikte en daardoor goed genoeg was als hulp bij de vele vrije klussen.

Er kwam een nieuwe aanhanger bij het bedrijf. Deze kan wel twee keer zoveel vervoeren. Dubbele assen en met een laadbak die kan ook nog eens kan kiepen. De eerste tijd is de nieuwe aanhanger goed gebruikt.

Met nieuwere en andere producten op de markt, worden deze steeds vaker op de plek zelf gebracht door toeleveranciers, dus staat de aanhanger steeds vaker stil. Gelukkig is er nog een werknemer die zijn ronde er nog wel mee doet. Zo een van de oude stempel.

Zijn werkbus staat altijd al langs de weg, dus waar laat je dan zo’n grote aanhanger dan? Een algemene parkeerplaats biedt soms uitkomst. Strak tegen de heg, die achter de parkeerplaatsplekken loopt en vooraan bij de kop, kunnen de wandelaars er net langs.

Strak op de handrem, kan deze geen kant meer op. Een muilkorf erop en een ring door de neus, zo wordt deze trekhaakslot bevestigd tegen diefstal.

Voor een dag of een keer het weekend overbruggen, daar wordt niet zo gauw moeilijk over gedaan. De zaak is ook niet direct naast de deur. Als dit langer gaat duren, kan er wel gemopper door ontstaan. De aanhanger kan er zelf niks aan doen, want die heeft een spreekverbod.

Zou de aanhanger bij de koude kant van familie horen, het is tenslotte ook maar een aanhang. Daar moet ik wel een beetje aan denken, want een aanhanger hoort wel bij de familie, maar is vaak alleen goed wanneer deze nodig is.

Wat zal deze dan genoten hebben van de knipbeurt van de heg. Aangeraakt door een vrouwenhand, geaaid en gestreeld door de bezem. Daarvoor versiert met bladeren van de heg. Toch zal het weer kil worden. De parkeerplek ligt namelijk aan de noordzijde, daar achter de pas genipte heg. Wie weet komt ze nog een keer terug.

©2023 Martin Wichink.