Tringg, tringg… mijn telefoon gaat een paar keer over, voordat ik mijn handsfree in handen heb en op de groene startknop druk.
“Goede morgen mijnheer, spreek ik met meneer Wichink. Schrijver van het verhaal ‘die oude goede tijd’? Dit nadat ik mij alleen maar met mijn voornaam meldt bij een anonieme beller. Kan het alleen maar bevestigen nu en doe dit.
“Nou mijnheer, dan kan ik u feliciteren met de hoofdprijs. U mag in twee weken tijd een robot ontwikkelen, die uitgevoerd wordt door studenten van een Universiteit naar keuze. Voor hen zal dit dienen als afstudeerproject voor hun examen.
Uit elke provincie is een iemand voor dit landelijke project uitgekozen en bij toeval kwamen we op Web Tales terecht en werd u geselecteerd voor dit project. Durft u de uitdaging aan?”
“Ga de uitdaging aan met behulp van de Universiteit Twente, want wil het dan wel in de provincie zelf houden.”
“Prima, fijn om te horen. Gegevens komen uw kant op, als u ons even het mailadres door wilt geven. Dank voor uw medewerking.”
Heb ondertussen nu de mail ontvangen met instructies en adressen, telefoonnummers van personen die ik bij dit project kan gaan benaderen. Heb nu A gezegd, maar moet nu ook nog B zeggen. Verschillende gedachtegangen gaan er door mijn brein. Kies ik voor een robot thuis of wordt het een maatschappelijk project. Neig meer naar het laatste, omdat vrijwilligers steeds moeilijker een probleem lijkt te worden. Wordt zelf ook steeds ouder, dus kijk ik naar de toekomst. Mijn keuze is gevallen op de zorg.
Even terug in de tijd. Wat was de eerste computer een heel gevaarte. Nu kunnen we niet meer zonder. Een heel verschil met vroeger en nu. Daar denk ik aan, als de administratieve rompslomp die de verplegende verzorgers nu moeten schrijven en bijhouden over elke patiënt. Daarom wil ik een centrale computer bouwen voor een ziekenhuis in de regio.
Waar alle verplegende verzorgers een tablet bij zich hebben. Via een app alleen maar een bednummer in hoeven te voeren, dan alle gegevens gelijk van de patiënt bij de hand hebben. Eventueel via rollerende menu in alfabetische volgorde medicatie kunnen zoeken en aanvinken en vastleggen, zodat die via luchtkokers zo snel mogelijk geregistreerd door gestuurd worden aan bed. Zo heeft de verzorgende handen vrij voor de persoonlijke verzorging en een bemoedigend praatje met de patiënt. Registratie van controle, zoals bloedruk, zuurstofmeeting, medicatie worden nu direct centraal verzameld en verwerkt na een druk op de toets van de app of medische apparaten aan bed.
Met deze opdracht zet ik nu vele studenten uit meerdere richtingen van de Universiteit in Twente aan het werk. Hopelijk slagen zij allen voor hun examen. Hoop zo wel een steentje te hebben bijgedragen in de maatschappij en dat dit een landelijk vervolg mag krijgen. Zo wordt de zorg een beetje ontzorgd en toch toegankelijk voor toekomstige vrijwilligers. Die blijven nu eenmaal nodig.
Reactie plaatsen
Reacties