We kijken regelmatig op naar Nijverdal, waar de dingen moeten worden geregeld voor ons zelf of voor het dorp. Altijd die berg weer over, klinkt het dan zuchtend.

Maar als je goed na gaat, doen wij het hier nog niet eens zo slecht. Als ik de cijfers een beetje af rond, dan is Nijverdal tien keer zo groot als Haarle. Mee eens?

Denk maar niet dat Nijverdal ook jaloers naar Haarle kijkt. Jarenlang hadden wij alleen een spoortunnel.

De laatste decennia zijn dat er vijf geworden, dus kon Nijverdal niet achter blijven en heeft nu zijn Twente Salland tunnel. Die dan ook nog eens regelmatig dicht moet voor onderhoud.

Haarle heeft een vliegveld.

In Nijverdal kan je alleen maar modelvliegen.

Parkeren is geen probleem. We hebben zelfs geen blauwe zone nodig, laat staan betaald parkeren.

Om maar enkele dingen te noemen.

Qua verenigingen doen we ook niet onder voor de buren. Indrukwekkend en voor elk wat wils. Sterker nog, er zijn zelfs enkelen die er de berg voor over komen. Een die hier is gaan wonen, hebben we zelfs prins carnaval gemaakt.

Naast het presteren is het vaak gezelligheid troef. Dat is ook een stukje kracht van Haarle.

In de derde helft worden soms nieuwe ideeën geboren en uitgewerkt. Vrijwilligers worden gezocht en voor een kratje bier regel je gemakkelijk vervoer of transport van onderdelen voor een (nieuw) te organiserend evenement. Daar hebben wij geen bruisende dorpsnaam voor nodig.

Noaberschap is wat telt, dat is wat we met de paplepel ingegoten hebben gekregen. Samen zijn en de samen(be)leving is de kracht. Daardoor kunnen we overleven en sterker uit de strijd komen.

Dit doen we in ons dorp al eeuwenlang en langer dat Nijverdal bestaansrecht heeft.

Dus groter is niet altijd beter. Bedenk of kijk maar eens wat de mogelijkheden zijn met wat je wilt. Wie zaait zal oogsten en met een beetje boerenverstand komen we vaak verder dan bureaucraten denken.

We leggen niet gelijk alle kaarten op tafel, want de boer is troef.

©2017 Martin Wichink.

Klik hier om naar boven te gaan.