Aj goed noa goat, kunt wie van de natuur völle leeren. Doar kwam ik op de vekaansie weh weer achter. Zat wat uut te rusten veur oonse tente en keek uut oaver ut gröss van oons veltie.
Ut stuk was misskien vieftien meter breed en weh zestig meter lang. Alleen doarop was a genog te ziene. Zagge un miegemppe loopen met un dooje gaffeltange, terwijl knienties iets verder ant gröss zaten te knabbelen.
Zwaluwen scheren oaver ut veld, um zo ongedierte te vangen veur hun jongen, die nog in ut nest zit.
Un buuzerd hef zich uut de luch loaten vallen, um zo un vluchtende veldmoes te vangen. Doarveur zalle ziene skietgebedje in de luch weh hemme doane.
Op un takke van de iekenboom zit un paar holtdoeven. Un koolmees pikt de processierupse tussen de groem op de stamme van dezelfde iekenboom.
Rechts van mie in de stroeken um oonse plekke hen, zie ik un spinne noar ziene prooj kroepen. Den vliege leaft niet lange meer, a probeerte nog weh um doar weg te kommen.
Bie de buuren op ut veld, zie ik onder de hegge un gieteling een dikke piere uut de groond trekken.
Terwijl een kwikstaartje oaver ut veld huppelt en pikt tussen ut gröss. Toch hoalte oons goed in de gaten. Dan denk ik bie mie zelf, van die beeste kunt wie nog völle leeren. Zie scharrelt hun eigen etten bie mekaare. De ofvalpoegen ruumt de resten op. Zie leaft noast mekaar op un paar vierkante meter en goat toch gewoon hun eigen gang. Wat un bedrievigheid en nie ééne, den zich doar druk maakt um de aander.
Toch waarschuwt ze mekaare weh, ma dan alleene bie onroad. Ut oerr gevuul dut zien wark. Doarveur bint ze gin buurtapp op un mobiel veur neudig. Mobiel bint ze a en doet alles puur natuur. Det giet der altied nog weer met strieken. Zo blieft ze allert en ziet meestal ut gevoar an kommen. Aans heb ie pech e’hat.