Eindelijk weer thuis.

Eindelijk weer thuis. Klinkt gek he, maar je moet wel weten dat ik als zeeman op internationale wateren mijn brood verdien. Soms zijn wij maanden van huis. Heb ondertussen al vele uithoeken van de wereld mogen ontmoeten.

Kom nu net vanuit Dubai terug, waar we al een poos met ons baggerbedrijf bezig zijn bij de zogenaamde palmeilanden in zee voor de kust. Deze worden kunstmatige eilanden genoemd, omdat ons baggerbedrijf zand opspuit, zodat er zandplaten ontstaan. Het eiland wordt versterkt en opgehoogd. Gebouwde golfbrekers moeten ervoor zorgen dat het zand niet terugstroomt in de uitgebaggerde geulen voor de internationale scheepvaart. Daarnaast moet de aangelegde eilanden voor meer toerisme zorgen in dat gebied, dus kon een vliegveld op een van de grotere eilanden dan ook niet uitblijven.

Wel handig hoor. Nu kon ik rechtstreeks terugvliegen vanuit Dubai Airport. Wel gek voor een zeeman he. Onze materialen blijven daar nog wel een poos hun werk doen met de nieuwe werkploegen. Voorlopig heb ik even de tijd voordat ik terugga naar het schip.

Mijn plunjezak wordt thuisgebracht, dat heb ik al geregeld. Zelf maak altijd graag eerst een wandeling naar huis. Het is maar een half uur lopen, dus na een vlucht van twaalf uur is het ook heerlijk om je benen op die manier te strekken.

Nu kom ik op het mooiste punt. Kijk je even mee. Daar is het zicht op de zee en aan de voet van deze rotsgebergte ligt ons dorp, waar mijn jeugddroom als zeeman begon. Vele mannen uit het dorp leven van de zee, als vissers of baggeraars, dus zo gek was die droom dan ook niet.

Ik geniet elke keer weer van dit mooie uitzicht. Nog een geluk dat het zo helder is, dan kan je mooi ver kijken.

Langzaam volg ik nu het pad naar beneden om zo het dorp te bereiken. Moeder de vrouw zal blij zijn. Eindelijk weer thuis.