Dank je de Koekkoek.

“Niet alles is wat het lijkt”, vertelt Henk Snel aan de plaatselijke verslaggever.

Die is bij hem op bezoek voor zijn bijzondere manier van vloggen. Muziek weten halen uit de klokken.

“Heb mijn eigen klokkenwinkel gehad, dus weet precies hoe de klok ervan binnenuit ziet. Toch heb ik ze speciaal voor dit doel allemaal aangepast. Deze wand is dan ook bewust gebouwd. Aan de achterkant bevinden zich de microfoons, terwijl de gongstaven met de hamer ieders apart automatisch aangestuurd kunnen worden. Zelfs de koekoeken kunnen erin en eruit vliegen, wanner ik het wil.”

“Zou je mij iets willen laten horen.” Een voorzichtige vraag van de slimme journalist. Je kan tenslotte nooit weten. Nee heb je, ja kan je krijgen.

Het duurt even voordat Henk zijn laptop start, na het aansluiten van divers geheimzinnige kabeltjes. Nu is het bijna zo ver, Henk logt in onder zijn Nick name ‘Snelle Henkie’. Even later klinken de eerste klokkenspellied herkenbaar door de speakers. De journalist herkent gelijk vader Jacob in dit spel.

“En daar doe ik het voor. Het moet meteen herkenbaar zijn voor de luisteraar. Dit was een van mijn eerste probeersels. Kan je nog wel wat anders laten horen. Het is nog een demo. Deze ga ik tijdens de landelijke campagne laten horen. Luister maar eens even hiernaar.”

Een ander muziekbestand wordt aangeklikt en daadwerkelijk doen nu de klokken echt mee. Het is verbazingwekkend hoe het geluid uit de klokken komen en samen worden gebracht tot een lied. Leuk om te zien, hoe de koekkoeken naar buiten komen, als het deurtje wordt geopend.

“Maar dat is toch Radar Love van de Golden Earring.” De journalist lijkt oprecht verbaast dat dit uit de klokken kan komen. Dat is een mooie opsteker voor ‘Snelle Henkie’.

“Met dit nummer geef ik op mijn wijze gehoor aan de landelijke actie, om dit nummer te spelen als beiaard op de carillons van kerken en andere gebouwen. Puur uit eerbetoon en respect voor George Kooymans, die op 11 maart zijn 73^e verjaardag viert. Waarom dit zo bijzonder is vraag jij jou misschien zo af. Wat niet veel mensen weten, we zijn op dezelfde dag geboren en in hetzelfde jaar. Ik kan mij gelukkig nog steeds vrij goed bewegen, maar er zal ook een tijd komen dat het voor mij minder gaat. Daarom probeer ik zo lang mogelijk in beweging te zijn.”

“Hoe lang doe je erover om een nummer zo mooi te maken?”

“Het ligt uiteraard ook aan het nummer. Zoals je hebt gehoord bij vader Jacob, zitten er niet zoveel verschillende klanken in, terwijl het toch snel herkend wordt. Zoals bij Radar Love is dat heel anders. Hierin zit veel meer ritme en dat kost tijd. Een paar weken ben je er al snel zoet mee, want je wilt wel de juiste klok op het goede moment laten slaan. Vooral een snelle slag van de tamboerijn is een lastige. Hiervoor gebruik ik het tikken van de klok, maar dan versneld met meerdere klokken tegelijk. Luister maar eens…”

De journalist is verrukt over wat hij te horen krijgt. “Wat bijzonder”, blijft hij maar herhalen.

Een foto van de wand wordt er nog gemaakt voor de krant en de heren nemen afscheid van elkaar.

“Dank je wel voor dit prachtige concert en dat ik hiervoor langs mocht komen.”

“Wie weet heb jij nu een nieuwe hobby aangeboord. Ben tenslotte al aardig op leeftijd.”

“Dank je de Koekkoek. Dat krijg ik thuis nooit voor elkaar.”

Na een ferme handdruk gaan de heren uit elkaar. Enkele weken later verschijnt er een leuk stukje over ‘Snelle Henkie’ in de plaatselijke streekkrant.