Voetbal, voetbal, alles draait weer om voetbal. Elke twee jaar is het weer raak.

Een Europees- of wereldkampioenschappen.

De televisie wordt dan beheerd door ‘de mannen’ en andere voetbalgekken. Moet je voor de lol eens uitrekenen wat dit allemaal kost.

Nieuwe stadions moeten er worden gebouwd. Beveiliging en begeleiding van supporters en spelers tegen aanslagen van wie dan ook.

Word er verloren met bijvoorbeeld 1 - 0, ligt het aan de scheidsrechter, die het elftal tekort heeft gedaan, door een niet gegeven penalty. Zijn de cijfers ruimer met een verlies, dan was de tegenstander gewoon te sterk. Winnen ze nu met 1 – 0, dan is het ook maar een magere wedstrijd. Winnen ze met ruime cijfers, dan wordt er gedacht aan kampioensschap.

De spelers verdienen te veel, ten opzichte van wat ze presteren op het veld. Miljoenen gaan er in om. Als je bedenkt wat je daar allemaal me doen kan.

Programma’s op televisie voor het hele gezin, zoals vroeger met stuif es in. Dan hangen de jongeren niet overal op straat en plegen dan minder vernielingen. Sociale controle is dan weer groter. Praatprogramma’s met thema’s van nu. Voor de vrouwen worden de huislijke thema’s verwerkt in een soapserie. Politieserie’s zijn er voor de mannen.

Voor de kinderen zijn er actieve spelletjes, waar ze veel energie in moeten steken en daarbij is dan nog wat te winnen ook.

Dit zal wel een ideale hoop zijn van mij. De commercie heeft overal toegeslagen. Sponsering is er voor jong en oud, overal in de sport. Iedereen wil er aan mee verdienen. Niks voor niks, is het motto van hen. Vinden ze het gek, dat er steeds minder vrijwilligers zijn.

Die willen geld zien of hebben wel andere belangen. Geld moet zo snel mogelijk worden terugverdiend, liever vandaag dan morgen. Commercie en geld of omgekeerd, het maakt meer kapot dan de meeste mensen denken. Iedereen doet er aan mee, gedwongen of niet, tot het te laat is. Welvaart, daar vaart iedereen wel bij.

Totdat…, dan is het echt te laat.

©2011 Martin Wichink.

Klik hier om naar boven te gaan.