Kerstboom misbruik.

Ken je het spelletje nog, dat een persoon de tweede persoon een verhaaltje in het oor fluistert en deze weer moet doorvertellen aan de volgende in de rij. Net zo lang tot iedereen geweest is en de laatste mag het verhaal weer hardop vertellen. Hoe langer de rij, hoe meer erbij komt en eraf gaat. Het gaat een eigen leven leiden. Met de kerstboom is dit eigenlijk niet anders.

Ga zelf maar eens na. Wat doen we nu met kerst. We gedenken al tweeduizendnegentien jaar de verjaardag van een kind met de naam Jezus. Iemand die we eigenlijk helemaal niet kennen, daar bouwen we dan een feestje omheen. Het lijkt wel een sprookje.

Een sprookje wat al eenentwintig eeuwen wordt doorvertelt en geloofd. Als je de bijbel erop na slaat, dan komt dit voor in het land Israël. Daar groeien vijgen- en palmbomen.

We weten dat toen de teller op nul is gezet. Dat dit samen is gegaan is op zich wel bijzonder, maar dat dit zo de gehele wereld is overgegaan lijkt wel een sprookje op zich. Men heeft dan wel over schrift geleerden, maar papier hadden ze toen nog niet. Er werd gekrast op steen of in een stuk hout. Nu zouden het beeldhouwer en houtbewerkers zijn, maar dat terzijde.

Vijgenbomen en palmen konden in het koude noorden niet overwinteren, dus is er een variant op bedacht. Sparren en dennenbomen groeiden hier in overvloed en was in de winter ook nog eens groenblijvend. Dus een handige Harrie heeft het kerstverhaal hier aangepast.

De drie wijzen hadden goud, mirre en wierrook bij zich. Tegenwoordig spuiten we de kerstballen goudkleurig of kopen deze zo in de winkel. We gebruiken badolie of shampoo en we steken er een geurkaars bij aan. Dus ook hier zijn er dingen aangepast.

Sparrenhout wordt normaal gebruikt om huizen mee te bouwen, maar kent nu ook vele andere doeleinden. Het is dan eigenlijk ook wel vreemd, dat men deze boom heeft uitgekozen voor de kerst. Het wordt snel gekweekt en verkocht met of zonder kluit voor de kerst. Met een kluit hoop je op een plekje in de tuin, zodat de kerstboom nog een ronde mee kan, mits deze niet te hoog is geworden. Zonder kluit wordt in een standaard gezet of net als de boom met kluit in een emmer vol zand gezet. Deze wordt goed nat gemaakt, zodat de boom zich nog een keer kan volzuigen met water. Anders vallen de naalden wel heel snel. De top wordt eruit geknipt om te kunnen pieken. Na de boom versiert te hebben, noemen we het een kerstboom. Met of zonder kribbe, dat hangt soms van het geloof af.

Na een paar weken wordt de boom afgetuigd en beland buiten in de tuin. Vroeger ging het hout dan nog op in de houtkachels. Later kwamen de verzameling en verbranding erbij, waar de schoolkinderen met hun lootjes mee konden dingen naar een paar kleine prijsjes. Milieutechnisch mag dit niet meer en dan heb ik over het verbranden ervan. Nu worden de bomen nog steeds verzameld voor een prijs, maar worden direct versnippert en verdwijnt weer tussen de gemeenteperken. Het enige dat goed is, is dat de kinderen buiten komen in de frisse lucht.

Als we toch milieuvriendelijk bezig willen zijn, dan pakken we planken van dennenhout en timmeren daar een kerstboom van. Goed gemaakt kan deze jarenlang mee. Die zou dan moeten blijven staan door het gehele jaar. We kunnen er wensen inhangen of taken die we toch nog op onze bucketlist hebben staan. Zo worden we er elke dag aan herinnerd, wat we nog moeten of willen doen. Bij elke opdracht die uitgevoerd is, mag je een slinger in de boom hangen. Hoe mooier versierd, hoe meer taken er zijn gedaan. Kijk dan heeft de kerstboom echt nut en mag aan het einde van het jaar gevierd worden, met als speciale gasten, het kinderke Jezus, spieker Jozef en Maria. Samen de zonden overdenken en nieuwe wensen schrijven voor het nieuwe jaar.