In het atelier van Claude van Beveren.
“Mooi kunstwerk he… Zie het aan je ogen.”
Kan dat alleen maar beamen, al heb ik hem niet horen aankomen. Kan dit ik echt wel als kunstwerk zien en bewonderen. Momenteel ben ik op bezoek in het atelier van Claude van Beveren. Een veelzijdig kunstenaar die al vele grote projecten op zijn naam heeft staan.
“Deze heb ik gemaakt, waar ik in mijn verre verleden nog veel in de weer was met graffiti. Vele muurschilderingen gemaakt en workshops gegeven. Van het afval heb ik dit kleurrijk beeld gemaakt. Deze zal ik ook nooit wegdoen. Het is een voorbeeld waar ik vandaan kom. Daarna nog vele kunstwerken gemaakt, waar ik U naast mijn collectie hier in fotoboeken kan laten zien. Kijk rustig rond en als U nog vragen heeft, dan hoor ik het graag.”
Met deze woorden wordt Hein Verbruggen weer alleen in deze grote hal gelaten en kan hij rustig rondkijken naar het werk van Claude. Soms bewonderend om zijn eenvoud, maar vooral geraakt door de veelzijdigheid staat Hein bij de vele stukken die hier zijn even stil.
Een blik op zijn horloge vertelt hem, dat hij spoedig naar een volgende afspraak moet. Helaas zal hij voor vandaag dit bezoek moeten afronden.
“Claude, ik ben Hein Verbruggen van het afvalbedrijf hier in de regio. We hebben nu een nieuwe locatie met een prachtige kantine. Echter de muren zijn spierwit geschilderd en er hangt nog geen kunst aan de muur. Jouw fascinatie voor de kunst heeft mij geïnspireerd, om iets met ons afval te gaan doen. Daarbij zat ik bijvoorbeeld te denken aan een kliko aan de muur hangend aan de kantinemuur, met daarin een kunstwerk van blikjes of PET-flessen zoals die spuitbussen man bij de ingang. Dit zou ik graag verder met jou willen bespreken bij een tegenbezoek aan ons bedrijf. Eventueel ideeën en tekeningen mag je de volgende keer wel meebrengen. We komen er samen vast wel uit”
Een afspraak wordt gepland en met een ferme handdruk gaan ze voor nu uit elkaar.
Reactie plaatsen
Reacties