Wist jij dat Moederdag al honderd jaar bestaat? We hebben het aan Anna Jarvis te danken. Een Amerikaanse vrouw, die bewondering had voor haar eigen moeder en alle vrouwen uit de wereld. Voor hun rol als vrouw in de maatschappij. Toen haar moeder in 1905 overleed, wilde zij een jaarlijks terugkerende herdenkingsdag organiseren. Haar strijd hiervoor duurde tot 1914, totdat president Woodrow Wilson besloot om de tweede zondag van mei uit te roepen tot een nationale feestdag. Langzaam is dit de gehele wereld overgetrokken.
In het jaar 1925 is dit in Nederland pas aan de orde. Het is dat de Koninklijke Maatschappij voor Tuinbouw en Plantkunde er brood in zag, om zo meer bloemen en planten te kunnen verkopen. Dus hier in Nederland is het vanaf het begin al een commercieel succes geweest. Daarna volgden de bakkersvereniging al snel met hun Moederdagtaarten. Tegenwoordig kan je bijna geen winkel meer inlopen of ze schenken er wel aandacht aan.
Tot zo ver een stukje geschiedenis. Vanaf nu mijn relaas over Moederdag 2021. Voor mijn doen ben ik op de zondagmorgen al op tijd wakker. Het is ongeveer kwart over acht. Een ontbijt op bed maken hoeft al niet meer. De slaapplek naast mij is leeg en koud. Mijn partner is er alweer uit. Niet zo gek als je bedenkt, dat ze de gehele week er al vroeg uit moest voor haar werk. Het eerste wat zij doet is dan een ontbijt klaarmaken, voordat de zich wast en aankleed. Dus vandaag is het niet anders
Een gemiste kans die roemloos ten onder gaat. Toch blijf ik niet in bed liggen. Heb namelijk nog meer op het programma staan. Rond de klok van tien heb ik namelijk een vergadering gepland. Dus maar eerst een bak koffiedrinken, scheren en douchen daarna. Als ik beneden kom, staat de koffie al te pruttelen. Dan weet ik al, er staat weer iets te gebeuren. En ja hoor, de stoel en de tondeuse staan al klaar voor gebruik. Zelfs de batterij kaarsjes staan al te knipperen bij de foto’s van onze moeders.
Na de koffie krijg ik mijn zes millimeter kapsel. Dat wil zeggen, op mijn kin groeit nu momenteel nog meer haar dan op mijn hoofd. Maar niet voor lang meer. Een scherp scheermes en scheergel maken hier kort metten mee. Helemaal klaar ben ik na de douchebeurt, als ik keurig ben aangekleed en mijn tanden heb gepoetst.
Het is wel even spannend of alles nu lukt. Deze vergadering heb ik namelijk zelf belegd via Microsoft Teams. Via ons werk had ik al wel eens ingelogd voor een bijeenkomst, maar zelf er een vergadering beleggen is wel even een dingetje. Nagevraagd op het werk hoe ik dit moest doen en heb enkele dagen terug al een vergadering gepland en de link toegestuurd naar enkele familieleden. Tot zover was dit prima gelukt.
He is ongeveer tien over tien, als ik mijn computer open stel voor toegang tot de vergadering. Drie van de vier lukt het om contact te maken. Uitgerekend een computernerd vanaf het begin, lukt het helaas niet om contact te zoeken. Zelfs niet naar meerdere pogingen. Goede raad is duur, dus proberen we het via Whatsapp, waar we een familiegroep hebben aangemaakt. Daar moest nu nog een persoon aan toe worden gevoegd en kunnen wij Internationaal aan de slag. Internationaal ja, want mijn jongste zusje woont en werkt al jarenlang in Denemarken. Alleen zij weet nog van niks, want het is vandaag op de kop af vijftig jaar geleden dat zij op Moederdag is geboren. Door de corona konden we er helaas niet bij zijn, dus is er een pakketje met spandoek, ballonen, plakkaten en natuurlijk een passend cadeau al eerder opgestuurd en bij de buren afgeleverd. Wel gemakkelijk als de dochter bij in het complot zit. Mijn zus was blij verrast om ons allemaal tegelijk als Sarah aan de telefoon te krijgen, al wist ze dat er nog een verrassing zou komen. In ons bijzijn heeft zij haar cadeau in ontvangst genomen. Zo is het toch nog een onvergetelijke dag voor haar geworden. Tevens feliciteren wij virtueel tegelijk alle moeders met hun eigen Moederdag, voordat wij weer uit elkaar gaan.
’s Middags gaan we nog een rondje lopen met de dochter en onze kleinkinderen in de vrije natuur rondom een landgoed in Vorden. Eerst drinken we koffie, thee en fris op het terras, want die zijn gepast weer open. In Vorden zelf eten we nog een ijsje, voordat wij ieders weer onze eigen weg gaan. Een afhaalmaaltijd volgt en dan nog als toetje voor deze innoverende geslaagde dag. We gaan zijn weer op weg naar de volgende ontmoeting of gebeurtenis in ons ons leven.
Reactie plaatsen
Reacties