Oude herinneringen.

Daarbij dat pad moet hij zijn. Moet rechtsaf slaan om bij zijn ouders te komen, die daar nog steeds op de boerderij wonen. Vee hebben ze al lang niet meer en veel van hun grond is verkocht. Toch wonen ze nog altijd met plezier met zijn tweeën daar.
 
Knipperlicht aan, langzaam insturen met de bocht mee. Plotseling trap hij op de rem. Zijn lief schrikt zich een ongeluk en laat dat weten ook. Maar ziet hem ook naar voren kijken en ziet daar een oude auto staan. Een oldtimer weliswaar, maar snapt niet waarom hij hier voor stoppen moet. Je kan er met gemak langs rijden.
 
Het blijkt een jeugdsentiment van de boerenzoon te zijn. Hardop mijmerend komen er verhalen los en de grijns komt niet meer van zijn gezicht. Hoe vaak ze wel vanaf de heuvel naar beneden zijn gescheurd. Voeten van de trappers en alleen maar sturen. Verder verkeer was er niet, dus wat kon er nog gebeuren.
Maar zie je die kras daar rechts? Een keer geschrokken van een kat die uit het hoge gras kwam sluipen. Een ruk aan het stuur en de wagen ging op zijn kant. Hevig geschrokken dat wel, maar geen verwondingen opgelopen.
 
De handrem wordt aangetrokken en de autodeur gaat open. De boerenzoon loopt naar de oude auto toe en stuurt deze rijdend achter zijn eigen wagen. De kofferdeksel gaat open en hij vindt daar een stuk touw. Hoe vaak is dit oudje vroeger al niet op sleeptouw genomen, door een fiets, tractor en zelfs door de pony. Nu goed vastgebonden aan de trekhaak. Langzaam optrekkend volgt de oldtimer op zijn achterwielen de wagen tot de boerderij. Waar twee neefjes zich al snel over deze vierwieler ontfermen. Om zo opnieuw spannende avonturen tegemoet gaan.

©2020 Martin Wichink.


Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.
Rating: 0 sterren
0 stemmen

Klik hier om naar boven te gaan.