Mark verlaat het ziekenhuis. Nog een keer wast hij zijn handen bij de algemene ingang, voordat hij in de auto stapt. Hoe vaak heeft hij de afgelopen week zijn handen wel niet gewassen. Maar goed dat dit niet geteld is, het is ook geen doen.

Bij de auto aangekomen bliept Mark het automatische slot en opent de deur van zijn bolide. Stapt vervolgens in en trekt de autodeur dicht. Eenmaal zit op de stoel, voelt hij pas hoe vermoeit hij is. Het is ook hectisch geweest de afgelopen week. Twaalf uur op en twaalf uur af op de intensive care voor het Corona virus, het is ook niet niks. Samen met alle collega’s moeten ze de verzorging doen, een andere optie is er niet. De komende week zal het nog spannender zijn, als deze virus zijn top bereikt volgens de berekeningen. Alle hens aan dek zal nodig zijn en is het dan vijf voor twaalf misschien, maar nu even drie dagen rust.

Mark start zijn bolide en rijdt de route naar zijn huis.

Onderweg bij een van de rotondes die hij moet passeren, ziet hij blauwe lampen knipperen. Vaart verminderend stop hij bij een agent. Alcoholcontrole. Mark opent zijn raam en de agent vraagt hem: “Wilt u meewerken aan de alcoholcontrole?”

Voor Mark is dit geen probleem, want hij heeft toch geen alcohol gedronken. Als het blazen tot de piep is geklaard, is het even afwachten. Doordat het even duurt voor de uitslag er is, denkt Mark na over het vele handen wassen met desinfectiematerialen met de nodige alcohol erin. Zou hem dat nu nekken?

“Met de P van prima mag u nu verder rijden. Dank voor uw medewerking en een fijne avond nog.” De agent loopt al naar de volgende auto, voordat Mark hem hetzelfde kan wensen. Gas gevend brengt hij zijn bolide weer in beweging en rijdt nu zonder verdere opstoppingen naar huis.

©2020 Martin Wichink.

Klik hier om naar boven te gaan.