Geen stukje verhaal kreeg Gerrit op papier. Was dit nou de beroemde writers block, iets wat elke schrijver wel een keer overkomt. Winnaar van diverse stukken, schrijvend voor culturele verhalenwedstrijden. Aan fantasie ontbreekt hem eigenlijk nooit. Wel dacht hij eerst na over sommige onderwerpen, maar voor de sluitingsdatum was zijn verhaal geschreven en opgestuurd. 

Bij deze wedstrijd met het thema: “Schoenmaker blijf bij je leest”, wilde het maar niet lukken. 

In de prullenbak lagen diverse propjes papier in elkaar gefrommeld over beginnende stukje van een verhaal. Na een regel of tien liep Gerrit vast en kon er geen goed lezend vervolg op verzinnen op zijn beginnend stukje. 

Weer een prop erbij in de prullenbak. 

Een time out nemen was hem geadviseerd door medeschrijvers, die hij om raad vroeg. Maar hoe laat je in godsnaam een hobby los, van iets wat hij juist graag doet?

Ruim een week is Gerrit nou al aan het piekeren, terwijl hij geen pen en papier heeft aangeraakt. Hoe moet dit nou verder? 

Gerrit wordt er zelf al chagrijnig van. Dit merkt hij zelf aan het snauwen naar anderen toe en wordt boos om de kleinste dingen. 

Tot dat een goede vriend hem even apart neemt, het kan zo niet langer. Deze directe confrontatie over zijn gedrag van de laatste dagen, zet hem wel aan het denken. Hij zit tegen een burn out aan. Een weekendje er even tussenuit aan het strand. Daar moet hij de zaken op een rijtje kunnen zetten. Even helemaal vrij en een frisse wind moeten hem weer helder van geest maken.

Maandag als Gerrit terugkomt van het weekendje uitwaaien aan zee, merken de mensen om hem heen wel dat de korte vakantie hem goed heeft gedaan. Thuis laat hij zijn pen en schrijfblok links liggen en doet nu dingen in en om het huis, die anders wel eens blijven liggen. 

Het is donderdagnacht als hij om twee uur klaarwakker wordt. Opeens weet hij waarover hij moet gaan schrijven.

Hij pakt zijn pen en schrijfblok en gaat aan tafel zitten schrijven. Nu weet hij ook waarom de andere beginnende verhalen tot propjes in de prullenbak terecht zijn gekomen. Daar was de burn out bij hem voor nodig.

Hij zelf was het lijdend onderwerp geworden voor deze wedstrijd. Een persoonlijk verhaal over zichzelf schrijven, daar had hij nog nooit over nagedacht. De fantasie had hem tot nu toe nog nooit in de steek gelaten. Dit schrijft hij ook letterlijk in het verhaal. Niets slaat hij dan ook over. Van het lezen over de wedstrijd in de krant tot nu, dat hij midden in de nacht, vlak voor de deadline dit bizarre verhaal zit te schrijven. Het is al ruim drie uur geweest, als hij het uitgetypte verhaal in de enveloppe doet en de rand dicht likt. Ook de postzegel vergeet Gerrit niet. Voor dat hij naar zijn werk gaat, kan hij deze in de brievenbus doen.

Of hij hiermee in de prijzen zal vallen, zal hem een rotzorg zijn. Hij heeft een aparte periode in zijn leven afgesloten en hoopt dat andere schrijvers hier wat mee kunnen. Opgelucht stapt hij weer in bed en slaapt nog heerlijk een paar uurtjes voor de wekker hem roept. 

©2012 Martin Wichink.

Klik hier om naar boven te gaan.