De fiets.
Drager van vele dingen.
Je gaat waar je heen word gestuurd.
Eenzaam word je achtergelaten in een schuur of wachtplek elders.
Je word getrapt, waar anderen vooruit komen.
Anderen klagen over zadelpijn, terwijl jij hun last draagt.
Je word extra afgebeuld met een dynamo en anderen hebben er verlichtenis van.
Stuurloos soms van alle zware tassen.
Als pakezel vol vracht, begin je nog net niet te steigeren.
Je word wel geketend als het rijkste bezit.
©2011 Martin Wichink.
Klik hier om naar boven te gaan.
Reactie plaatsen
Reacties
Wij zijn er ook zuinig op Anne-Marie, maar dat is niet iedereen.
ben de mijne erg dankbaar
Graag gedaan Els. Fijn dat je het kon waarderen.
Mooi gedicht.
Leuk om te lezen!
Dank je,
Groetjes Els
Het is spontaan onstaan op onze vakantie. Dan ga je denken en beseft dan pas wat een fiets mee maakt.
Zoals ik al eerder zei: Klasse, Martin op z'n best
Ha, wat een grappige kijk op het 'leven' van de fiets!
Leuk ook, dat we elkaar niet uit het oog hoeven te verliezen.