De fiets.

Drager van vele dingen.

Je gaat waar je heen word gestuurd.

Eenzaam word je achtergelaten in een schuur of wachtplek elders.

Je word getrapt, waar anderen vooruit komen.

Anderen klagen over zadelpijn, terwijl jij hun last draagt.

Je word extra afgebeuld met een dynamo en anderen hebben er verlichtenis van.

Stuurloos soms van alle zware tassen.

Als pakezel vol vracht, begin je nog net niet te steigeren.

Je word wel geketend als het rijkste bezit.

 

©2011 Martin Wichink.


Reactie plaatsen

Reacties

Martin Wichink
7 jaar geleden

Wij zijn er ook zuinig op Anne-Marie, maar dat is niet iedereen.

Anne-Marie Hoogendijk
7 jaar geleden

ben de mijne erg dankbaar

Martin Wichink
12 jaar geleden

Graag gedaan Els. Fijn dat je het kon waarderen.

Els Huurman
12 jaar geleden

Mooi gedicht.
Leuk om te lezen!

Dank je,

Groetjes Els

Martin
14 jaar geleden

Het is spontaan onstaan op onze vakantie. Dan ga je denken en beseft dan pas wat een fiets mee maakt.

maarten54 2
14 jaar geleden

Zoals ik al eerder zei: Klasse, Martin op z'n best

Vlinderke
14 jaar geleden

Ha, wat een grappige kijk op het 'leven' van de fiets!
Leuk ook, dat we elkaar niet uit het oog hoeven te verliezen.

Rating: 0 sterren
0 stemmen

Klik hier om naar boven te gaan.