Ouderen uit ons dorp zullen het misschien nog wel weten dat er ooit een stationsgebouw heeft gestaan bij het spoor. Nu doet de Stationsweg zijn naam echt eer aan en niets dat er aan de naam doet herinneren, behalve de spoorverbinding tussen Enschede en Zwolle. Wel worden er nog steeds goederen over deze weg vervoerd.

De molen van Geertman aan de Molenweg heeft de Tweede Wereldoorlog ook niet overleefd. 

Ook hier doet de straatnaam zijn eer aan, want ook het oude pakhuis gaat binnenkort weg. Al worden de levensmiddelen voor ons dagelijkse voedsel nog steeds over de Molenweg naar Haarle gebracht.

Wat als onze kerk zou gaan verdwijnen. Maken we er weer een Multi cultureel gebouw van met vele functies, zoals ‘t Kruuspunt? Of gaat het dan uiteindelijk tegen de vlakte en wordt het bebouwd voor nieuwe woningen in Haarle? Iets wat we liever niet over na willen denken. Want weg is weg. Al hebben we de wegen nog, die naar oude Pastoors in Haarle genoemd zijn.

Het zal een heidens karwei worden om deze goede-renweg zonder hobbels te nemen. Maar heb wel geloof in de Haarlese samen(be)leving, om ook dit weer tot een goed einde te brengen. Wat eenmaal vast staat in deze kern met pit, zal ooit een prachtige straatnaam er aan overhouden. De droadnagels waar we ons bestaan aan te danken hebben, zorgen nu eenmaal voor een klinkende verbinding. Wat de toekomst ons dorp ook brengen zal.

Toekomst is er zeker wel. Zandwegen uit het verleden die verhard zijn met klinkers of asfalt, hebben Haarle laten groeien. Bloemeweide, waar nu meer groeit dan alleen maar bloemen. De Marcke wordt groter met meerdere nieuwe woningen, zodat ook onze pioniers een fijne oude dag mogen hebben, midden in ons mooie dorp. Coöperaties, waar nieuwe bedrijven een nieuwe kans hebben gekregen en uitgegroeid zijn tot volwaardige bedrijven.

Zo zie je maar weer. Er leiden vele wegen naar Haarle. Blijvend bouwend aan een gezonde toekomst.

©2017 Martin Wichink

Klik hier om naar boven te gaan.