na een middag shoppen in de stad

stap ik op een druk perron

in een volle trein

al mijn tassen meeslepend

doe de deur van de coupe open

zie dat de zitplaatsen allemaal bezet zijn

even kijken aan de andere kant… totdat

een stem zegt dat ik plaats mag nemen

loop naar achteren toe

en zie dat er nog een plaatsje vrij is

vermoeid ga ik zitten

tegenover een knappe dame

hoewel ik mijn ogen even sluit

kan ik het toch niet laten

glurend door mijn wimpers

bekijk ik haar van top tot teen

deze schoonheid heeft mij geroepen

ben zelf vrijgezel eerste klas

dat moet een teken aan de wand zijn

vlinders verdrijven plots mijn vermoeidheid

dan gaat de mobiele telefoon

blosjes verschijnen op haar wangen

verliefde woordjes gaan over en weer

begrijp na het gesprek dat het haar vriendje was

©2017 Martin Wichink.

Klik hier om naar boven te gaan.