Als verrassing komen we na een paar familiebezoekjes een dag eerder bij onze dochter en twee kleindochters. Onze schoonzoon is voor zijn werk in Engeland.

“We komen een nachtje bij jou logeren, als dat mag.” Dit zeg ik tegen onze oudste kleindochter.

“Tuurlijk mag dat opa.”

Terwijl de spullen uit de auto gepakt worden, wordt ook het avondeten bereid.

Na het eten gaat alles in de vaatwassen en mama en oma gaan nog even naar zolder om spulletjes uit te zoeken. Loïs neem ik mee naar de winkel. Mama en oma heb ik uitgespeeld tegen elkaar, dat ik nog een bosje bloemen wil kopen voor moederdag.

 Loïs weet wel welke we willen hebben. We gaan even met de auto, want het sputtert buiten en de hele afstand met een paar bossen sjouwen zie ik ook niet zitten.

Op het winkelplein aangekomen, regent het bijna niet meer. Toch moet de K3 paraplu wel mee.

“Als het gaat regenen opa, mag je bij mij onder de paraplu.”

“Daar ben ik heel blij om Loïs” en we stappen richting de bloemenzaak. Al rijden ze de buitenkarren al naar binnen toe, want het bijna sluitingstijd, mogen we toch gewoon binnen komen. Een bosje rode rozen voor oma. Voor mama moeten het oranje rozen worden. Loïs mag een losse roos uitkiezen om aan mama te geven en ook bij deze is de kleur oranje.

“Er moet nog wel een kaartje aan opa.”

“Tuurlijk moet dat Loïs.” Ze loopt al naar de balie om er een uit te zoeken.

“Mag ik hem zelf schrijven opa?”

“Ja hoor, jij kan dat.” Terwijl de andere twee bossen al ingepakt worden en een mooie strik krijgen, schrijft zij het kaartje. Geduldig wacht de medewerker tot ze klaar is en het kaartje aan de roos vastgemaakt kan worden. Na het betalen leggen we de bloemen eerst in de auto.

Nu gaan we naar de Albert Heijn toe. Als smoes moeten we nog doppinda’s halen voor vanavond. We gaan het voor de TV gezellig maken. Bij de kassa vertelt Loïs dat zij ook haar mama voor de gek heeft gehouden. De Milka Oreo die ze zogenaamd voor papa’s thuiskomst heeft gekocht, is haar cadeau voor moederdag.  Al heeft mama dit al voorzien. Zelf helemaal ingepakt met daarbij mooie tekeningen. Goed verstopt in de kamer achter de vitrage, achter de stoel, dat vindt toch niemand.

Thuis gekomen vertelt ze tegen mama dat we bloemen hebben gekocht voor oma en tegen oma vertelt ze hetzelfde precies andersom. Opa beweerd dat het héél druk was in de winkel en ik wordt hierin ondersteund door Loïs.

“Opa,” fluistert ze me in het oor. “De bloemen moeten nog water hebben in de auto.” Er is serieus over dit grote probleem nagedacht door de kleine meid, maar vaak heeft opa hiervoor ook weer een oplossing. Een stevig zakje water en de rozen kunnen rechtop staand zo in de auto blijven.

Na een gezellig avond gaan we allemaal naar bed. Morgen is het weer vroeg dag. Moet op tijd opstaan om met Loïs ontbijt op bed te maken voor mama en oma.

Als opa eindelijk vanaf zolder naar beneden komt, neemt juffrouw ongeduld opa gelijk mee naar de keuken. Oma moet bij mama in bed kruipen en afwachten waar wij mee aankomen.

Brood op de snijplanken, thee en koffie gezet. Bloemen worden uit de auto gehaald.

Aardbeien worden doormidden gesneden door opa en in hartvorm op het brood gelegd door Loïs. Zij regelt ook de suikerlaag over de aardbeien heen.

De cadeaus gaan als eerste naar boven. Het ontbijt volgt. Alles valt in de smaak. 

©2016 Martin Wichink.

Klik hier om naar boven te gaan.