Ma wuss ie weh dat ut woord lustrum heel apart e’skreem is. Ut bint eigenluk twee woorden. Nameluk lust en deurum. Umdat ie noe de DT variant aans’umme skrieft, herkent ut kofschip dit ok nie. Det dut de deure bienoa dichte, vandoar dat de deure van deurum eigenluk amper te ziene is.

Ma bie un lustrum heb ie vaake feestelijke bie-eenkomsten, ma det kan noe eenmoal nie in disse tied. En det hoeft ok helemoal nie.

Ut is a un lust um een verhaaltie of un gedicht op papier te kriegen. Doarveur muj soms diepe noadenken. Miene lust deel ik met un bakkie koffie, want de lust ik weh. Langzaam kump dan woord veur woord op papier. Het is un lust um te ziene dat een wit vlak op de compjoeter swat wut van alle letters. Noe alleen nog ziene dat ut bie jullie kump.

Deurumme stuur ik miene stukkies van warklust deur noa de administrasie van ut dorpskraantie. Die zorgt dan weer dat ut bie jullie kump. Hoe mooj wuj ut hebben.

Ma noe kump ut, as op vrie’jdag ut gelle buukie deur de briembusse kump, kan ut gevecht beginnen. Wie um eerste in de haane hef, den mag um as eerste leazen. Nie’jsskierig wat veur verhaaltie der noe weer in stied.

Det kan bie un bakkie koffie of un kumpke thee met un plak ontbijtkoek, net as vrögge as wie uut skoole kwaam. Det lek mie better dan den aandere reklaame van de opkikkers. Zoep, det zoln meer luu mun doene. Ak det zol doene, zol ik de luu anzetten um al vrog an de drank te goane en det wul ik nie.

Ma ik dwaale helemoal of. Lustrum of nie, ik vind ut nog steeds un lust um veur jullie te skriem en hop dat jullie deurumme dit lustrumstukkie as hapkloare brok lust. Dan ziet wie doarnao weh weer hoe ut wieder giet.

©2020 Piet Plezier.  

Klik hier um noa boam te goane.