Wat roekt ut toch altied weer lekker as de boer’n op ut laand hun gröss ant mei-jn bint.
Doarna mut ut dreugn, wut ut e’schud en mut ut opnie-j dreugn. Dan wut ut tied um ut bie mekaare te rapen tut kleine heupies in un lang spoor. Ut wut dan oppe raapt veur persvoer of um der heuibaaln van te maakn. Ut opsloan is dan de leste stap. In un heuischure of op un barg veur persvoer.
Op oonse vekaansie was det nie aans. Alleen met ut verschil dat doar völle oojevaars waan. Op hoge poaln, ma ok weh op aandere plekken. Want zovölle oojevaars poaln heb wie niet e’zeene.
Ma ik dwaale un bettie of. As de boer’n op ut laand hun gedreugde gröss ant opraapn waan, dan leupn doar de oojevaars heel parmantig achter an. Wegspringende moezen en kikkers han zo gin kaans um te ontsnappen bie disse pientere bieste.
Ergens aans zag ie ze ok gewoon tussen de groazende koejn loop’n en pikken in ut lange gröss. Zo scharrelt zie hun porsie en die veur hun wichters mooj bie mekaare. Want ok die lust nog weh un bettie, veurdat ze zelf uut vliegt en op eigen beene stoat.
Aj te dich bie hun in de buurte komt, dan is der altied weh ene van det gruupie den op wach stiet. As ut mut vlieg ze un stukkie wieder. Moch det nie meugeluk wenne, dan beginte te klepperen met ziene snavel en goat ze vot. Ma ok det is mooj ai ze zo ziet zweem in de luch met hun oranje pootn achteruut.
Det is noe iets wat ik nie kan. Vliegn hek ut dan oaver, ma det snap ie zelf ok weh… toch?
Wat mie nog weh is oppeval’n, dat er nie oaverdreem meer geboorte bordjes langs de weg stoat as aans. Messchien dat wie doar oaver neegn moand weer is mut goan kiekn. Dan wet wie ut zeker, dat dit speukie noe woarheid is of dat ut boakersproat is.
Reactie plaatsen
Reacties